Hayatın her döneminde kritik evreler vardır. Eğitim ve öğretim açısından bakıldığında tatil dönemleri öğrenciler için kritik bir evredir. Bu kritik evreler, aynı zamanda bir fırsatın işaretidir. Üniversiteyi kazanan öğrencilerle yaptığımız görüşmelerde “bizim kritik evremiz ara tatillerdi Bu dönemi fırsat bilerek bütün eksikliklerimizi telafi ederek güzel bölümler kazandık.”
Tecrübe ve izahlar bu yönde olunca bizim de öğrenci kardeşlerimize tavsiyemiz bu dönemi mutlaka iyi değerlendirin herkesin yürüdüğü dönemde siz koşun herkesin uyuduğu dönemde siz uyanık olun herkesin biz biliyoruz dediği bu dönemde biz bir şey bilmiyoruz felsefesinden yola çıkın. Gönlümüze bakarsanız bütün öğrencilerin en güzel yeri kazanmasını arzuluyoruz fakat her şey bizim gönlümüze göre olmuyor. Sonuçta imtihan dünyasıdır.
Bir düşünürün söylemiyle bu dünya çile yeri, cennet değil ki her düşündüğünüz olsun. Çile yerinde emek olur, gözyaşı olur, alın teri olur. Zorun ve zahmetin olduğu her yerde mutlaka yaratanın bir arka planı vardır. Planları yapanların en iyisi şüphesiz bizleri yaratan, rızkımızı veren sonsuz kudret sahibidir. İnan ki insan mutlaka çalıştığının bir gün karşılığını alacaktır.
Bazen çok çalıştığımız halde arzuladığımız yer gelmeyebilir üzülürüz belki de ağlarız fakat her şeyde vardır bir hayır deyip geçmekten başka çaremiz var mı? Bir öğrencim vardı üniversiteye giriş sınavında başarılı olamamıştı çok üzülüyordu saatlerce konuşup telkin etmeye çalışıyordum aynı yıl memurluk sınavına girdi ve atandı, çok sevinmişti. Dedim ki bak kardeşim hayat budur. Bizler elimizden geleni yaptıktan sonra gerisi bizi ilgilendirmiyor takdir, insanın elinde olan bir şey değildir.
Öğrencilerle rehberlik yaptığımda ya da velilerle konuştuğumda herkes tevekkül noktasında en ufak bir söz söylemiyor, yorum yapmıyor ve buna da inandığını söylüyor. Böyle mi? Maalesef…
Konuyu öğrenciler ve veliler açısından örnekleyerek tablomuzu netleştirelim. Sınav sonrasında yaptığım görüşmelerde bazı inançlı öğrencilerin görüşlerini aldığımda sitem dolu mesajlarla karşılaşabiliyorum. “Hocam ben çok çalıştım falan öğrenci kahveye gidiyordu ya da affedersiniz kızlarla dolaşıyordu benden yüksek puan aldı.”
Veliye gelince velinin İmam olmasına rağmen düşüncesine baktığımızda benim oğlum nasıl böyle bir puan alır. Belki kimimiz bunu bir sitem olarak algılayabilir. Bu gerçekten farklı bir durumdur. Hem çocuğun çok çalıştığına inanacaksın hem de çok sitem edeceksin. Bunun bir sınav olduğunu en iyi bilen sizsiniz. Demek ki insan olma hasebiyle hepimiz düşüncelerimizde yanılabiliyoruz, çelişebiliyoruz. Bu konuda ciddi sorunlarımız var. Bizler ne zaman mantıklı çalışıp razı olmayı bilirsek diyebilirim ki sınavı gerçekten anlamışızdır.
Selam ve dua ile…
